مولانا

-وقتی می خواستم مورد خطاب قرارش بدم بهش می گفتم: "عزیزکم"  ،چرا که  عزیزترینم بود.تا اینکه  حین خوندن دفتر دوم مثنوی مولانا به این شعر رسیدم:

آن غلامک را چو دید اهل ذکا         آن دگر را اشارت کرد که بیا

کاف رحمت گفتش تصغیر نیست    جد گود : " فرزندکم" ،تحقیر نیست

وه،پس مولانا هم  عزیزترین ها رو این طور خطاب می کرده!!!

 

-چند ماهیه شروع کردم به خوندن مثنوی مولانا،روزی چند صفحه! نمی دونید چه بهشتیه!! و شادی ورود به این بهشت  تنها نصیب کسی میشه که کتابو باز کنه و شروع کنه به خوندن!

 

-این شعر مولانا رو هم برای همه دختر ،پسرایی میارم که تو سن انتخاب جفت هستن!!(جفت گیری!!)

صورت ظاهر فنا گردد بدان          عالم معنی بماند جاودان

چند بازی عشق با نقش سبو؟    بگذر از نقش سبو رو آب جو

صورتش دیدی زمعنی غافلی      از صدف دری گزین گر عاقلی

این صدفهای قوالب در جهان       گرچه جمله زنده اند از بحر جان

لیک اندر هر صدف نبود گهر        چشم بگشا در دل هریک نگر

کان چه دارد؟وین چه دارد؟می گزین   زانک کمیابست آن در ثمین

مریم 27 دی 87

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد