* پشت یه وانت نوشته شده: ای خوشانروزی که ما در خانه مادر داشتیم! بی اختیار اشک از چشمانم جاری میشه.قدر مادرانمان را بدانیم.بی شک چراغ خانه هایمان هستند.
* "مردی در تبعید ابدی" کتابی است قابل تامل و در خور ستایش.ملا صدرا مردی بود بزرگ و تنها جرمش اندیشیدن! با جرات می توان گفت که همیشه و در تمام اعصار اندیشمندانی چون صدرالمتالهین آماج حملات کسانی قرار می گیرند،که نه تنها خود نمی اندیشند،بلکه راه تفکر را بر دیگر مردمان می بندند، چرا که تامل و تفکر مردم باعث متزلل شدن جایگاه فکری و حتی اجتماعی آنان می شود،ملاصدرا نیز همواره مورد غضب و حسادت مگسانی بود که گرد خوان گسترده شاه عباس صفوی کنگر خورده و لنگر انداخته بودند،افتخارشان صوفی کشی بود و از هر فرصتی برای تخریب چهره ملا صدرا در مقابل شاه عباص صفوی استفاده می کردند،به گونه ای که شاه عباس در نهایت با فشار درباریان چاپلوس ،حکم به نفی بلد ملاصدرا و حلقه گرد تفکر او می نماید! نادر ابراهیمی بسیار شیرین عقاید و احساسات ملاصدرا را بیان نموده است.در اینجا پاره ای از آنها را آورده ام:
"انسان موظف به تبعیت قرآن است،نه تقلید از قرآن و هرکس به تقلید از قرآن حتی جمله ای بگوید،مشرک است و مجرم."
" بشر یا کوچک است و کوچکی پذیرفته و از وصول به ادراک حقیقت چشم پوشیده،یا بزرگ است آن قدر که بتواند حقیقت را بی واسطه غیر ادراک کند و یا کوچک است و می کوشد به جهت ادراک حقیقت بزرگ شود.حال اول حال جاهلان نامتمایل به رهایی از جهل است.حال دوم حال اولیا است و حال سوم حال بندگان راه حق."
" ملا با این احساس که مثل هیمه نیمه افروخته در زمستان،نسیم خنک زاینده رود در قلب تابستان و عطر اشباع شده باغ های به،گرم و سرد و شیرین است،اما مثل هیچ کدام اینها هم نیست.آشنایی ندارد.ملا عمری است که فقط با عطر تلخ کاغذ آشناست و گرمای تفکر در باب حق."
" مرز میان شهامت و وقاحت بسیار باریک است."
مریم14آذر88
بخصوص اگه مثه من از مامانت دور باشی بیشتر میفهمی که چقدر راس میگه! :پی
مادرها عزیزترینند مخصوصا اگه ازشون دور باشیم قدرشونو بیشتر میدونیم.
با اسم زاینده رود و به لطفاً ملاصدرای شیرازی رو اصفهانی نکنید!
شوخی کردم، مریم خوبی کجایی؟ خبری ازت نیست...
خوبم همینجام تهران! خبرهامو هم که در وبلاگ می نویسم.