تو کجایی؟

بس هوا تاریک،

من دلم بی طاقت ،دل من بی تاب است

من چه تنها هستم ،و تو حاضر غایب!

مهر و احساس وجودم به هم آمیخت به ناگاه

و من از مهر تو سرشار ،منیت را زیر پا بنهادم !

من به خود می گویم:تا به کی مهر نهانی؟بس است!

تا به کی خواستنی پنهانی

من به ناگاه شدم پر ز شعور و خواهش

و تو چون ماه پناهنده شدی در پس ابر

و من شرمزده با تب و تابی رنجور

منتظر در پی پاسخ

تو کجایی؟!

مریم 13 اسفند88

نظرات 3 + ارسال نظر
فرهاد جمعه 14 اسفند‌ماه سال 1388 ساعت 08:51 ب.ظ

bah bah....
haz harkam..affarin...
kheili waght bud shere be in ghashngi nakhunde budam...ahsant

میبینم که امتحان دستیاری پزشکی هم لغو شد!!!!!!

مینو جمعه 14 اسفند‌ماه سال 1388 ساعت 09:21 ب.ظ http://minoo1981.blogfa.com

سلام. بالاخره نوشتی؟!!!آهای انسانی که مریم بانو این شعر را برای شما سروده لطفا؛ تشریف بیاورید و بخوانید و نظر محترمتان را مرقوم کنید و همه ما را از بلاتکلیفی در آورید.

ای بابا دست رو دلم نذار که خینه!!

فرهاد شنبه 15 اسفند‌ماه سال 1388 ساعت 06:45 ب.ظ

salam mamali...
khubi?
khoshhal misham age betunin dobare ba man gapi bezanin.
id mano age dus dashti add kon.
passworde id ghablimo gom kardam.

montazeretam.
mer30

چشم آقای دکتر!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد