بیکاری؟!

رادیو مدام آهنگ های انقلابی پخش می کند.30سال از انقلاب گذشته.آمار بیکاری بالاست. آینده شغلی ؟!؟ نمی دانم. شرکت ما در حال جذب نیروی انسانی برای یکی از واحدها است.جوانان جویای کار با دلشوره ، اضطراب و امید برای مصاحبه آمده اند.امروز یکیشان را در راهرو دیدم ،در حالی که با حسرت به من نگاه می کرد.حتما پیش خود فکر می کرده:" خوشا به حالش چه جای خوبی کار می کند" دلم برایش سوخت ، برای نگاهش و برای حسرتش. بیکاری غوغا می کند و تنها عده کمی شانس پیدا کردن کار را دارند و چه راحت با یک مصاحبه نهایت 30 دقیقه ای درباره یک آدم قضاوت می شود،و با پذیرفته شدن یا نشدن در مصاحبه راه زندگی او عوض می شود!! به خوبی میدانم بیکاری چه طور مثل خوره روح را می آزارد، بیکاری تنها بیکاری نیست!! بیکاری یعنی رخوت،  افسردگی ، بی پولی ، ناامیدی ، فقر و ...... بارها دیده ام مردان بیچاره ای را که صبحها سر بعضی از چهارراه ها نشسته اند منتظر!! تا کسی بیاید و آنها را ببرد برای کارگری در ساختمانها ، برای حمالی! برای بیگاری ! و نمی دانید دلم چه ریش می شود وقتی می بینم که چه سان می دوند به سوی ماشینی که آمده تا کارگر انتخاب کند.چطور میدوند تا زودتر انتخاب شوند و بیشتر دلتنگ می شوم وقتی می بینم قوی ترها و درشت ترها را برای کارگری انتخاب می کنند و دلم برای آن مرد ضعیف بی پول لاغر که برای کارگری سر ساختمان هم انتخاب نمی شود، می سوزد و یاد داروین و تنازع برای بقاء میفتم و می دانم شب، خیلی از آن مردها به زاغه ای می روند که اسمش را خانه نهاده اند و دختر بچه شان نمی فهمد که بابا آمد، اما با نان نیامد، بابا با جیب خالی آمد !!! دوباره صدای سرودهای انقلابی را از رادیو می شنوم.قرار است رئیس جمهور فردا (22 بهمن) از دستاوردهای انقلاب صحبت کند.

مریم21 بهمن 87